Het wordt ook maar eens tijd dat ik zelf een stukje schrijf.

Eind maart zijn er in het atelier Waag 10 opnames gemaakt voor het programma Mens voor de Lens van RTV ZOo. (Radio en televisie Zwolle)
Er kwamen twee vriendelijke mannen binnen met de mededeling dat de interviewster er helaas niet bij kon zijn. Maar dat was volgens hun geen probleem.
Inderdaad voor hun niet, want zij staan achter de camera.
Ik hoefde alleen maar te vertellen wat ik doe. Voor een kunstenares met niet al teveel structuur is dit heel lastig. Ik doe heel veel.....Waar begin ik?

Heel onwennig zonder enkele voorbereidingen en of ik wel of niet in de camera moet kijken ben ik begonnen. Ik was wat zenuwachtig en onwennig, omdat ik geen idee had waar ik mee bezig was. Ik ben begonnen met de uitleg van het glas-in-lood. Hierna gaf ik nog wat uitleg over wat ik nog meer doe. Ik kreeg ook nog de mogelijkheid om uitleg te geven over de winkel (Waag10 in Raalte).  Toen ik dat verteld had kwamen we tot de conclusie dat er geen intro was, want ik was direct begonnen met het verhaal over glas-in-lood. Dus als laatste werd het intro opgenomen.

Het ging allemaal heel snel en het kwam er niet helemaal uit zoals ik het had willen vertellen. Gelukkig had ik op de achtergrond nog wat steun aan mijn collega's Bertina Tilma en Femke Wijma. Voor mijn gevoel kwam ik chaotisch en niet heel duidelijk over, dus ik was heel benieuwd wat het zou gaan worden.

Vorige week kwamen de twee vriendelijke mannen weer bij mij langs om de gemonteerde opname te laten zien. Heel benieuwd of ze er überhaupt wat van hebben kunnen, maken zijn we het eindresultaat gaan bekijken......en het viel heeeel erg mee. De mannen hebben goed werk geleverd! Ik vond het zelfs leuk om te zien. En hoe ongemakkelijk ik mij op dat moment voelde zie je ook niets van terug.
Afgelopen weekend is het filmpje bij Mens voor de lens bij RTVZOo uitgezonden.

Voor wie het gemist heeft en toch benieuwd is, is het onder uitzending gemist op de website nog terug te zien.

http://www.rtvzoo.nl/mens-voor-de-lens-met-marije-gies/tvgemist/item?UNwOn3q9AH2UgmA4sbFlHg==

Eindelijk is het zover. Ik krijg een beetje ruimte in huis. De helft van het glas is het huis uit, daarnaast met vele attributen die Marije gebruikt. Het zou een keer tijd worden!!!

Nu kom ik allerlei spullen weer tegen die ik al jaren niet meer heb gezien. Ondertussen weet ik nog steeds niet wat ik er mee moet, maar toch.

De reden waarom de spullen het huis uit zijn, is dat Marije een winkel in het centrum van Raalte heeft. Samen met Dineke Renema, Femke Wijma en Bertina Tilma is er een winkel in kunst, sieraden en er kunnen ook workshops gevolgd worden. Daarnaast zijn er 10 etalage plekken verhuurd aan andere kunstenaars. Kortom er is heel veel te zien in deze winkel.

De presentatieruimte thuis weer bijna leeg. Maar ja, het stond vol met sokkels, dus het is een hele verbetering. Het atelier met glas-in-lood is verhuist naar de Waag. Glasfusion en Casting houden we wel thuis. Om zo'n grote oven naar de Waag te brengen lijkt me een zware opgave. Daarbij, er is geen krachtstroom in de Waag.

Kom dus allemaal een kijkje nemen in Waag 10 te Raalte (aan de achterkant van de Action).

Het is dus weer een verbetering in huis, maar toch mis ik de kunstobjecten in huis. Marije moet maar weer hard aan de slag om weer mooie kunst te maken.

Tot een volgende blog.

Met vriendelijke groet,

Conrad

Het is alweer te lang geleden dat ik een blog heb geschreven, dus het wordt hoog tijd.

Het nieuwe jaar is begonnen en dit is ook een mooi moment om terug te kijken naar 2015. We hebben op markten en tentoonstellingen veel meegemaakt en leuke mensen ontmoet.

Ook al is het niet altijd even makkelijk om op een markt te staan.  Zoals in Radio Kootwijk waar het de hele dag heel hard regende en op de kerstmarkt in Diepenheim waar bijna onze kraam is omgewaaid. Gelukkig die van ons niet, maar 5 kramen verderop zijn er wel mensen onder een omgewaaide kraam gekomen.

Soms reageren mensen ook verrassend. Marije demonstreert vaak glas-in-lood op de kraam. Mensen zijn vaak enthousiast hierover. Maar toen Marije in Bathmen met iemand in gesprek was over een workshop, vond een mevrouw dat het gesprek lang genoeg geduurd had en zei tegen Marije dat ze weer aan het werk moest gaan. Haar letterlijke bewoording was: "Zou je niet eens aan het werk gaan?".  Op dat moment kijk je wel vreemd op.

Dit soort incidenten maken markten ook weer leuk. Je weet nooit wat je kan verwachten. 

Glasrijk in Tubbergen was toch wel een hoogtepunt. Het is een eer om op zo'n mooi glasevenement te staan. Naast dat het werk van Marije door de bezoekers goed gewaardeerd werd, heeft Marije hier ook goed verkocht. Dat vindt ik als financiële man ook prettig.

Het nieuwe jaar is begonnen, dus kunnen we ook weer vooruit gaan kijken.

Marije werkt nu nog 3 dagen in de week ergens anders. Omdat het goed gaat met Magies Glas, gaat ze vanaf april zich geheel op haar onderneming storten.  Ik heb alle vertrouwen in haar.

Het nieuwe jaar is begonnen. De eerste inschrijvingen voor markten en tentoonstellingen zijn weer de deur uit en we hebben er zin in. Als deze bevestigd zijn, dan komen ze bij de agenda/nieuws en updates te staan.

Wij hopen te ontmoeten bij een markt of tentoonstelling en wensen u voor 2016 het allerbeste toe.

Met vriendelijke groet,

Conrad

Ik zal me even voorstellen. Ik ben Conrad Dufour. De vriend van Marije Gies. Mensen die Magies Glas wel eens op een markt of een beurs hebben gezien. Ik ben die kalende man met rood haar, voor zover aanwezig, en klein buikje.  Ik kan goed over glas praten, maar helaas ben ik gezegend met 2 linkerhanden. Kortom, Marije maakt alles en ik kom daar niet aan.
Marije is een echte kunstenares, maar helaas niet met woorden. Ik zal dus af en toe een artikel schrijven met onze ervaringen.

De nieuwe website staat. Ik heb deze geheel opgezet en na commentaar van Marije weer compleet veranderd. Er zullen nog wel wat wijzigingen komen en nog wat producten zullen worden toegevoegd.

Geniet van de site en ik hoor graag wat u er van vindt. Reacties kunt u onder het artikel kwijt.

Met vriendelijke groet,

Conrad Dufour